Koncert TSA odbył się ostatecznie 17 sierpnia - szkoda, że tak długo trzeba było czekać z oficjalną datą. Pomijając jednak ten fakt, byłem bardzo mile zaskoczony energią jaką ze sceny przekazywał Marek Piekarczyk wraz z kolegami i jaka niewątpliwie udzieliła się publiczności. Szczerze mówiąc - dawno się tak nie wybawiłem jak w Środzie Wielkopolskiej.
   Jechałem tam z nastawieniem w stylu "jakieś tam dni Środy, będzie stypa". Tym większe było zaskoczenie dość sporą ilością ludzi pod sceną, jak i nastawieniem zespołu, który nie przyjechał zagrać na odpierdol, a dać znakomity koncert. Szacunek jeszcze większy, gdyż ze względu na kłopoty zdrowotne Andrzeja Nowaka, zespół musiał zagrać w okrojonym składzie i mógł bez skrupułów powiedzieć "bez Andrzeja nie gramy" i każdy by taką decyzję uszanował.
   Nie zrezygnowali jednak, a moje obawy o brak gitary Andrzeja szybko zostały rozwiane. TSA zwyczajnie dało radę, a w zasadzie to nadzwyczajnie, bo grać bez gitarzysty, ze świadomością, że kumpel z zespołu być może właśnie walczy o życie, to ogromna sztuka. Możliwym jest również - paradoksalnie - że ta cała sytuacja dodała kolegom Andrzeja wiatru w skrzydła, bo koncert dali naprawdę znakomity i obym więcej takich przeżył w swoim życiu.